Psalmus 118.
Laus legis, verbi et
præceptorum Dei, quorum desiderium et studium salutare est.
Beáti
immaculáti in via : * qui ámbulant in lege Dómini.
Beáti,
qui scrutántur testimónia ejus: * in toto corde exquírunt eum.
Non enim
qui operántur iniquitátem, * in viis ejus ambulavérunt.
Tu
mandásti * mandáta tua custodíri nimis.
Utinam
dirigántur viæ meæ, * ad custodiéndas justificatiónes tuas.
Tunc non
confúndar, * cum perspéxero in ómnibus mandátis tuis.
Confitébor
tibi in directióne cordis : * in eo quod didíci judícia justítiæ
tuæ.
Justificatiónes
tuas custódiam : * non me derelínquas usquequáque.
In quo
córrigit adolescéntior viam suam ? * in custodiéndo sermónes tuos.
In toto
corde meo exquisívi te : * ne repéllas me a mandátis tuis.
In corde
meo abscóndi elóquia tua : * ut non peccem tibi.
Benedíctus
es Dómine : * doce me justificatiónes tuas.
In lábiis
meis, * pronuntiávi ómnia judícia oris tui.
In via
testimoniórum tuórum delectátus sum, * sicut in ómnibus divítiis.
In
mandátis tuis exercébor : * et considerábo vias tuas.
In
justificatiónibus tuis meditábor: * non oblivíscar sermónes tuos.
Retríbue
servo tuo, vivífica me: * et custódiam sermónes tuos.
Revéla
óculos meos : * et considerábo mirabília de lege tua.
Incola
ego sum in terra * non abscóndas a me mandáta tua.
Concupívit
ánima mea desideráre justificatiónes tuas, * in omni témpore.
Increpásti
supérbos : * maledícti qui declínant a mandátis tuis.
Aufer a
me oppróbrium, et contémptum : * quia testimónia tua exquisívi.
Etenim
sedérunt príncipes, et advérsum me loquebántur : * servus autem tuus
exercebátur in justificatiónibus tuis.
Nam et
testimónia tua meditátio mea est : * et consílium meum justificatiónes
tuæ.
Adhæsit
paviménto ánima mea : * vivífica me secúndum verbum tuum.
Vias meas
enuntiávi, et exaudísti me : * doce me justificatiónes tuas.
Viam
justificatiónum tuárum ínstrue me : * et exercébor in mirabílibus tuis.
Dormitávit
ánima mea præ tædio : * confírma me in verbis tuis.
Viam
iniquitátis ámove a me : * et de lege tua miserére mei.
Viam,veritátis
elégi : * judícia tua non sum oblítus.
Adhæsi
testimóniis tuis Dómine : * noli me confúndere.
Viam
mandatórum tuórum cucúrri, * cum dilatásti cor meum.
Legem
pone mihi Dómine viam justificatiónum tuárum : * et exquíram eam semper.
Da mihi
intelléctum, et scrutábor legem tuam : * et custódiam illam in toto corde meo.
Deduc me
in sémitam mandatórum tuórum : * quia ipsam vólui.
Inclína
cor meum in testimónia tua : * et non in avarítiam.
Avérte
óculos meos ne vídeant vanitátem : * in via tua vivífica me.
Státue
servo tuo elóquium tuum, * in timóre tuo.
Amputa
oppróbrium meum, quod suspicátus sum: * quia judícia tua jucúnda.
Ecce
concupívi mandáta tua : * in æquitáte tua vivífica me.
Et véniat
super me misericórdia tua Dómine : * salutáre tuum secúndum elóquium tuum.
Et
respondébo exprobrántibus mihi verbum : * quia sperávi in sermónibus tuis.
Et ne
áuferas de ore meo verbum veritátis usquequáque : * quia in judíciis tuis
supersperávi.
Et
custódiam legem tuam semper : * in sæculum et in sæculum
sæculi.
Et
ambulábam in latitúdine : * quia mandáta tua exquisívi.
Et
loquébar in testimóniis tuis in conspéctu regum: * et non confundébar.
Et
meditábar in mandátis tuis, * quæ diléxi.
Et levávi
manus meas ad mandáta tua, quæ diléxi : * et exercébar in
justificatiónibus tuis.
Memor
esto verbi tui servo tuo, * in quo mihi spem dedísti.
Hæc
me consoláta est in humilitáte mea : * quia elóquium tuum vivificávit me.
Supérbi
iníque agébant usquequáque : * a lege autem tua non declinávi.
Memor fui
judiciórum tuórum a sæculo Dómine : * et consolátus sum.
Deféctio
ténuit me, * pro peccatóribus derelinquéntibus legem tuam.
Cantábiles
mihi erant justificatiónes tuæ, * in loco peregrinatiónis meæ.
Memor fui
nocte nóminis tui Dómine: * et custodívi legem tuam.
Hæc
facta est mihi : * quia justificatiónes tuas exquisívi.
Pórtio
mea Dómine, * dixi custodíre legem tuam.
Deprecátus
sum fáciem tuam in toto corde meo : * miserére mei secúndum elóquium tuum.
Cogitávi
vias meas : * et convérti pedes meos in testimónia tua
Parátus
sum, et non sum turbátus : * ut custódiam mandáta tua.
Funes
peccatórum circumpléxi sunt me : * et legem tuam non sum oblítus.
Média
nocte surgébam ad confiténdum tibi, * super judícia justificatiónis tuæ.
Párticeps
ego sum ómnium timéntium te : * et custodiéntium mandáta tua.
Misericórdia
tua Dómine plena est terra : * justificatiónes tuas doce me.
Bonitátem
fecísti cum servo tuo Dómine, * secúndum verbum tuum.
Bonitátem,
et disciplínam, et sciéntiam doce me : * quia mandátis tuis crédidi.
Priúsquam
humiliárer ego delíqui : * proptérea elóquium tuum custodívi.
Bonus es
tu : * et in bonitáte tua doce me justificatiónes tuas.
Multiplicáta
est super me iníquitas superbórum : * ego autem in toto corde meo scrutábor
mandáta tua.
Coagulátum
est sicut lac cor eórum : * ego vero legem tuam meditátus sum.
Bonum
mihi quia humiliásti me : * ut discam justificatiónes tuas.
Bonum
mihi lex oris tui, * super míllia auri, et argénti.
Manus
tuæ fecérunt me, et plasmavérunt me : * da mihi intelléctum, et discam
mandáta tua.
Qui
timent te vidébunt me, et lætabúntur : * quia in verba tua supersperávi.
Cognóvi
Dómine quia æquitas judícia tua : * et in veritáte tua humiliásti me.
Fiat
misericórdia tua ut consolétur me, * secúndum elóquium tuum servo tuo.
Véniant
mihi miseratiónes tuæ, et vivam : * quia lex tua meditátio mea est.
Confundántur
supérbi, quia injúste iniquitátem fecérunt in me : * ego autem exercébor in
mandátis tuis.
Convertántur
mihi timéntes te : * et qui novérunt testimónia tua.
Fiat cor
meum immaculátum in justificatiónibus tuis, * ut non confúndar.
Defécit
in salutáre tuum ánima mea : * et in verbum tuum supersperávi.
Defecérunt
óculi mei in elóquium tuum, * dicéntes : Quando consoláberis me ?
Quia
factus sum sicut uter in pruína : * justificatiónes tuas non sum oblítus.
Quot sunt
dies servi tui ? * quando fácies de persequéntibus me judícium ?
Narravérunt
mihi iníqui fabulatiónes : * sed non ut lex tua.
Omnia
mandáta tua véritas : * iníque persecúti sunt me, ádjuva me.
Paulóminus
consummavérunt me in terra : * ego autem non derelíqui mandáta tua.
Secúndum
misericórdiam tuam vivífica me : * et custódiam testimónia oris tui.
In
ætérnum Dómine, * verbum tuum pérmanet in cœlo.
In
generatiónem et generatiónem véritas tua : * fundásti terrram, et pérmanet.
Ordinatióne
tua persevérat dies : * quóniam ómnia sérviunt tibi.
Nisi quod
lex tua meditátio mea est : * tunc forte periíssem in humilitáte mea.
In
ætérnum non oblivíscar justificatiónes tuas : * quia in ipsis vivificásti
me.
Tuus sum
ego, salvum me fac : * quóniam justificatiónes tuas exquisívi.
Me
expectavérunt peccatóres ut pérderent me : * testimónia tua intelléxi.
Omnis
consummatiónis vidi finem : * latum mandátum tuum nimis.
Quómodo
diléxi legem tuam Dómine ? * tota die meditátio mea est.
Super
inimícos meos prudéntem me fecísti mandáto tuo : * quia in ætérnum mihi
est.
Super
omnes docéntes me intelléxi : * quia testimónia tua meditátio mea est.
Super
senes intelléxi : * quia mandáta tua quæsívi.
Ab omni
via mala prohíbui pedes meos : * ut custódiam verba tua.
A
judíciis tuis non declinávi : * quia tu legem posuísti mihi.
Quam
dúlcia fáucibus meis elóquia tua, * super mel ori meo !
A
mandátis tuis intelléxi : * proptérea odívi omnem viam iniquitátis.
Lucérna
pédibus meis verbum tuum, * et lumen sémitis meis.
Jurávi,
et státui * custodíre judícia justítiæ tuæ.
Humiliátus
sum usquequáque Dómine : * vivífica me secúndum verbum tuum.
Voluntária
oris mei beneplácita fac Dómine : * et judícia tua doce me.
Anima mea
in mánibus meis semper : * et legem tuam non sum oblítus.
Posuérunt
peccatóres láqueum mihi : * et de mandátis tuis non errávi.
Hæreditáte
acquisívi testimónia tua in ætérnum : * quia exultátio cordis mei sunt.
Inclinávi
cor meum ad faciéndas justificatiónes tuas in ætérnum, * propter
retributiónem.
Iníquos
ódio hábui : * et legem tuam diléxi.
Adjútor
et suscéptor meus es tu : * et in verbum tuum supersperávi.
Declináte
a me malígni : * et scrutábor mandáta Dei mei.
Súscipe
me secúndum elóquium tuum, et vivam : * et non confúndas me ab expectatióne
mea.
Adjuva
me, et salvus ero : * et meditábor in justificatiónibus tuis semper.
Sprevísti
omnes discedéntes a judíciis tuis : * quia injústa cogitátio eórum.
Prævaricántes
reputávi omnes peccatóres terræ : * ídeo diléxi testimónia tua.
Confíge
timóre tuo carnes meas : * a judíciis enim tuis tímui.
Feci
judícium et justítiam : * non tradas me calumniántibus me.
Súscipe
servum tuum in bonum : * non calumniéntur me supérbi.
Oculi mei
defecérunt in salutáre tuum : * et in elóquium justítiæ tuæ.
Fac cum
servo tuo secúndum misericórdiam tuam : * et justificatiónes tuas doce me.
Servus
tuus sum ego : * da mihi intelléctum, ut sciam testimónia tua.
Tempus
faciéndi Dómine : * dissipavérunt legem tuam.
Ideo
diléxi mandáta tua, * super aurum et topázion.
Proptérea
ad ómnia mandáta tua dirigébar : * omnem viam iníquam ódio hábui.
Mirabília
testimónia tua : * ídeo scrutáta est ea ánima mea.
Declarátio
sermónum tuórum illúminat : * et intelléctum dat párvulis.
Os meum
apérui, et attráxi spíritum : * quia mandáta tua desiderábam.
Aspice in
me, et miserére mei, * secúndum judícium diligéntium nomen tuum.
Gressus
meos dírige secúndum elóquium tuum : * et non dominétur mei omnis injustítia.
Rédime me
a calúmniis hóminum : * ut custódiam mandáta tua.
Fáciem
tuam illúmina super servum tuum : * et doce me justificatiónes tuas.
Exitus
aquárum deduxérunt óculi mei : * quia non custodiérunt legem tuam.
Justus es
Dómine : * et rectum judícium tuum.
Mandásti
justítiam testimónia tua : * et veritátem tuam nimis.
Tabéscere
me fecit zelus meus : * quia oblíti sunt verba tua inimíci mei.
Ignítum
elóquium tuum veheménter : * et servus tuus diléxit illud.
Adolescéntulus
sum ego, et contémptus : * justificatiónes tuas non sum oblítus.
Justítia
tua, justítia in ætérnum : * et lex tua véritas.
Tribulátio,
et angústia invenérunt me : * mandáta tua meditátio mea est.
æquitas
testimónia tua in ætérnum : * intelléctum da mihi, et vivam.
Clamávi
in toto corde meo, exáudi me Dómine : * justificatiónes tuas requíram.
Clamávi
ad te, salvum me fac : * ut custódiam mandáta tua.
Prævéni
in maturitáte, et clamávi : * quia in verba tua supersperávi.
Prævenérunt
óculi mei ad te dilúculo : * ut meditárer elóquia tua.
Vocem
meam audi secúndum misericórdiam tuam Dómine : * et secúndum judícium tuum
vivífica me.
Appropinquavérunt
persequéntes me iniquitáti : * a lege autem tua longe facti sunt.
Prope es
tu Dómine : * et omnes viæ tuæ véritas.
Inítio
cognóvi de testimóniis tuis : * quia in ætérnum fundásti ea.
Vide
humilitátem meam, et éripe me : * quia legem tuam non sum oblítus.
Júdica
judícium meum, et rédime me : * propter elóquium tuum vivífica me.
Longe a
peccatóribus salus : * quia justificatiónes tuas non exquisiérunt.
Misericórdiæ
tuæ multæ Dómine : * secúndum judícium tuum vivífica me.
Multi qui
persequúntur me, et tríbulant me : * a testimóniis tuis non declinávi.
Vidi
prævaricántes, et tabescébam : * quia elóquia tua non custodiérunt.
Vide
quóniam mandáta tua diléxi Dómine : * in misericórdia tua vivífica me.
Princípium
verbórum tuórum, véritas : * in ætérnum ómnia judícia justítiæ
tuæ.
Príncipes
persecúti sunt me gratis : * et a verbis tuis formidávit cor meum.
Lætábor
ego super elóquia tua : * sicut qui invénit spólia multa.
Iniquitátem
ódio hábui, et abominátus sum : * legem autem tuam diléxi.
Sépties
in die laudem dixi tibi, * super judícia justítiæ tuæ.
Pax multa
diligéntibus legem tuam : * et non est illis scándalum.
Expectábam
salutáre tuum Dómine : * et mandáta tua diléxi.
Custodívit
ánima mea testimónia tua : * et diléxit ea veheménter.
Servávi
mandáta tua, et testimónia tua : * quia omnes viæ meæ in conspéctu
tuo.
Appropínquet
deprecátio mea in conspéctu tuo Dómine : * juxta elóquium tuum da mihi
intelléctum.
Intret
postulátio mea in conspéctu tuo : * secúndum elóquium tuum éripe me.
Eructábunt
lábia mea hymnum, * cum docúeris me justificatiónes tuas.
Pronuntiábit
lingua mea elóquium tuum : * quia ómnia mandáta tua æquitas.
Fiat
manus tua ut salvet me : * quóniam mandáta tua elégi.
Concupívi
salutáre tuum Dómine : * et lex tua meditátio mea est.
Vivet
ánima mea, et laudábit te : * et judícia tua adjuvábunt me.
Errávi,
sicut ovis, quæ périit : * quære servum tuum, quia mandáta tua non
sum oblítus.