Psalmus 139.

De gemitu viri justi, ut a malorum vexationibus liberetur.

 

Eripe me Dómine ab hómine malo : * a viro iníquo éripe me.

 

Qui cogitavérunt iniquitátes in corde : * tota die constituébant prælia.

 

Acuérunt linguas suas sicut serpéntis : * venénum áspidum sub lábiis eórum.

 

Custódi me Dómine de manu peccatóris : * et ab homínibus iníquis éripe me.

 

Qui cogitavérunt supplantáre gressus meos : * abscondérunt supérbi láqueum mihi :

 

Et funes extendérunt in láqueum : * juxta iter scándalum posuérunt mihi.

 

Dixi Dómino : Deus meus es tu : * exáudi Dómine vocem deprecatiónis meæ.

 

Dómine, Dómine virtus salútis meæ : * obumbrásti super caput meum in die belli :

 

Ne tradas me Dómine a desidério meo peccatóri : * cogitavérunt contra me, ne derelínquas me, ne forte exalténtur.

 

Caput circúitus eórum : * labor labiórum ipsórum opériet eos.

 

Cadent super eos carbónes, in ignem dejícies eos : * in misériis non subsístent.

 

Vir linguósus non dirigétur in terra : * virum injústum mala cápient in intéritu.

 

Cognóvi quia fáciet Dóminus judícium ínopis : * et vindíctam páuperum.

 

Verúmtamen justi confitebúntur nómini tuo : * et habitábunt recti cum vultu tuo.