Psalmus 139.
De gemitu viri
justi, ut a malorum vexationibus liberetur.
Eripe me
Dómine ab hómine malo : * a viro iníquo éripe me.
Qui
cogitavérunt iniquitátes in corde : * tota die constituébant prælia.
Acuérunt
linguas suas sicut serpéntis : * venénum áspidum sub lábiis eórum.
Custódi
me Dómine de manu peccatóris : * et ab homínibus iníquis éripe me.
Qui
cogitavérunt supplantáre gressus meos : * abscondérunt supérbi láqueum mihi :
Et funes
extendérunt in láqueum : * juxta iter scándalum posuérunt mihi.
Dixi
Dómino : Deus meus es tu : * exáudi Dómine vocem deprecatiónis meæ.
Dómine,
Dómine virtus salútis meæ : * obumbrásti super caput meum in die belli :
Ne tradas
me Dómine a desidério meo peccatóri : * cogitavérunt contra me, ne derelínquas
me, ne forte exalténtur.
Caput
circúitus eórum : * labor labiórum ipsórum opériet eos.
Cadent
super eos carbónes, in ignem dejícies eos : * in misériis non subsístent.
Vir
linguósus non dirigétur in terra : * virum injústum mala cápient in intéritu.
Cognóvi
quia fáciet Dóminus judícium ínopis : * et vindíctam páuperum.
Verúmtamen
justi confitebúntur nómini tuo : * et habitábunt recti cum vultu tuo.