Psalmus 21.
De Christi Passione
et populi sui salute.
Deus,
Deus meus réspice in me : quare me dereliquísti ? * longe a salúte mea verba
delictórum meórum.
Deus meus
clamábo per diem, et non exáudies : * et nocte, et non ad insipiéntiam mihi.
Tu autem
in sancto hábitas, * laus Israël.
In te
speravérunt patres nostri : * speravérunt, et liberásti eos.
Ad te
clamavérunt, et salvi facti sunt : * in te speravérunt, et non sunt confúsi.
Ego autem
sum vermis, et non homo : * oppróbrium hóminum, et abjéctio plebis.
Omnes
vidéntes me, derisérunt me : * locúti sunt lábiis, et movérunt caput.
Sperávit
in Dómino, erípiat eum : * salvum fáciat eum, quóniam vult eum.
Quóniam
tu es, qui extraxísti me de ventre : * spes mea ab ubéribus matris meæ.
In te
projéctus sum ex útero : † de ventre matris meæ Deus meus es tu, * ne
discésseris a me :
Quóniam
tribulátio próxima est : * quóniam non est qui ádjuvet.
Circumdedérunt
me vítuli multi : * tauri pingues obsedérunt me.
Aperuérunt
super me os suum, * sicut leo rápiens et rúgiens.
Sicut
aqua effúsus sum : * et dispérsa sunt ómnia ossa mea.
Factum
est cor meum tamquam cera liquéscens * in médio ventris mei.
Aruit
tamquam testa virtus mea, † et lingua mea adhæsit fáucibus meis : * et in
púlverem mortis deduxísti me.
Quóniam
circumdedérunt me canes multi : * concílium malignántium obsédit me.
Fodérunt
manus meas et pedes meos : * dinumeravérunt ómnia ossa mea.
Ipsi vero
consideravérunt et inspexérunt me : * divisérunt sibi vestiménta mea, et super
vestem meam misérunt sortem.
Tu autem
Dómine ne elongáveris auxílium tuum a me : * ad defensiónem meam cónspice.
Erue a
frámea Deus ánimam meam : * et de manu canis únicam meam :
Salva me
ex ore leónis : * et a córnibus unicórnium humilitátem meam.
Narrábo
nomen tuum frátribus meis : * in médio ecclésiæ laudábo te.
Qui
timétis Dóminum laudáte eum : * univérsum semen Jacob glorificáte eum :
Tímeat
eum omne semen Israël : * quóniam non sprevit, neque despéxit deprecatiónem
páuperis :
Nec
avértit fáciem suam a me : * et cum clamárem ad eum exaudívit me.
Apud te
laus mea in ecclésia magna : * vota mea reddam in conspéctu timéntium eum.
Edent
páuperes, et saturabúntur : † et laudábunt Dóminum qui requírunt eum : * vivent
corda eórum in sæculum sæculi.
Reminiscéntur
et converténtur ad Dóminum * univérsi fines terræ :
Et
adorábunt in conspéctu ejus * univérsæ famíliæ géntium.
Quóniam
Dómini est regnum : * et ipse dominábitur géntium.
Manducavérunt
et adoravérunt omnes pingues terræ : * in conspéctu ejus cadent omnes qui
descéndunt in terram.
Et ánima
mea illi vivet : * et semen meum sérviet ipsi.
Annuntiábitur
Dómino generátio ventúra : † et annuntiábunt cœli justítiam ejus pópulo
qui nascétur, * quem fecit Dóminus.